Toen een toen nog relatief onbekende Kash Doll eerst liet haar remix van 2014 vallen van Tinashe's '2 On', begon haar versie op de radio te circuleren en ging al snel viraal. De muziekindustrie vroeg zich af wie ze was en waar ze vandaan kwam, tot het jaar daarop, toen Kash haar debuutmixtape uitbracht, Keisha vs. Kas pop.
Zoals veel geweldige rappers voor haar, het breakout-project van de Detroit-inwoner was ordinair en persoonlijk, terwijl ze liet zien wat er nodig was om te komen waar ze was. Met een reeds betrokken fanbase leidde het succes van de mixtape Kash uiteindelijk tot haar eerste platencontract - en het begin van een lange reis naar 2019's gestapeld .
Verwant | Vrouwen hebben altijd over seks gerapt
Op het eerste gezicht leek elk deel van haar leven samen te komen, totdat Kash een lelijk, maar noodzakelijk gevecht kreeg met haar label, vanwege wat ze zegt dat ze regelmatig toezicht hield op haar werk.
hoe werd baby ariel muzikaal beroemd?
'Mijn sleur van toen tot nu? Dat was allemaal op social media platforms', zegt ze. 'Ik kon geen muziek uitbrengen. Als ik het op YouTube zou zetten, zou het label het verwijderen. Soundcloud, ze zouden het verwijderen. Het enige wat ik had was sociale media. Een tijdlang boekte ik in mijn eentje shows door het hele land, maar ik mocht niets anders doen om mijn muziek te promoten of dezelfde bekendheid te krijgen als andere artiesten die hun muziek konden streamen, verkopen en uitbrengen op de radio.'
Door haar strijd voor artistieke onafhankelijkheid was Kash nog steeds in staat om biechtstoelen uit te brengen als 'Trapped in the Dollhouse' en 'For Everybody', waarmee ze haar afkeer uitte voor wat er met haar label gebeurde. In 2016 was ze in staat om te openen voor Drake's Summer Sixteen Tour en te werken met Rick Ross. Nu 27 jaar oud en getekend bij Republic Records, heeft Kash zich gevestigd in de rapindustrie als een legitieme eigen kracht.
In 2018 ging Kash verder met opnemen De kluis EP en nog een mixtape, Brat Mail, aangemoedigd door haar hervonden creatieve vrijheid van Republic. Het heeft allemaal zijn vruchten afgeworpen: Kash werd dit jaar genomineerd voor een BET Award in de categorie Beste Vrouwelijke Hip Hop Artiest (inclusief mede-genomineerden Megan Thee Hengst , Cardi B, Lizzo, Nicki Minaj en Remy Ma). Eerder deze maand liet ze haar langverwachte studiodebuutstudio vallen gestapeld, inclusief nummers als 'Mobb'n', waar Kash zegeviert over haar concurrentie: 'I'm knock bitches out like I'm Tyson of zoiets.'
Verwant | Megan Thee Stallion is hiervoor gemaakt
Lead single 'Ice Me Out' werd een 2019-nummer van de zomerkandidaat en verzamelde meer dan twee miljoen views op YouTube in de eerste week na de release. Terwijl gestapeld is gevuld met liedjes die haar leven in Detroit documenteren, evenals actuele kwesties zoals politiegeweld, brengt Kash de algehele sfeer in evenwicht met luchtige knallers boordevol houding.
PAPIER sprak met Kash over colorisme, haar liefde voor Detroit en hoe haar artiestennaam haar ware identiteit weerspiegelt.
Je was de eerste 'Doll'-rapper die opdook bij leeftijdsgenoten als Asian Doll en Cuban Doll, en je had een rappersonage ontwikkeld naast je naam. Hoe is dit voor jou gebeurd?
Ik kreeg mijn naam in 2011. Mijn vrienden en mijn familie begonnen me Kash Doll te noemen, omdat ik eruitzag als een pop en alles om mijn geld ging. Dat is altijd mijn ding geweest. De andere poppen weet ik niet, maar ik was de eerste pop die opkwam als vrouwelijke rapper. Destijds wilde ik mijn naam veranderen, maar ik besloot hem te behouden.
Je komt uit Detroit en je houdt van je stad. In de muziekvideo naar 'KD-dagboek' je hebt dit kunnen laten zien terwijl je nog steeds het geweld en de politie in je buurt aanpakt. Hoe belangrijk is het voor jou om je stad te vertegenwoordigen door middel van muziek?
Het is omdat mensen Detroit niet zien zoals ik het zie. Ze zien maar één ding, of als ze erover horen, is het altijd iets negatiefs, en zo is het gewoon helemaal niet. Dus ik probeer altijd de verschillende delen van onze cultuur te laten zien. Ik denk dat de cultuur van Detroit niet altijd zo wordt gezien, je krijgt er een glimp van, maar dat is het niet. Eminem liet er een deel van zien, maar hij liet de trailerparken zien en zo zag het er voor mij niet uit. De stad is wie ik ben, ik ben Detroit. Mijn muziekstijl en alles aan mij is Funk Detroit. Detroit-mensen zijn echt rauw en krijgen niet veel aandacht, en omdat ik een van de eerste mensen was die die aandacht trok, wilde ik mijn nek van het bos laten zien. Dit is ook mijn debuut en de wereld leert mij kennen. Ik laat mensen het nu weten, zodat het geen kwestie is [vooruitgaan].
dit gebeurt niet Henry Rollins
'Ik blijf aandringen omdat ik weet dat ik de shit ben.'
Denk je dat die ervaringen van thuis hebben bepaald waar je over wilt rappen?
Het heeft geen invloed op waar ik over wil rappen, want dat wilde ik vanaf de sprong doen. Ik wilde dat mensen me leerden kennen. Ik heb niet het gevoel dat je me kunt leren kennen zonder dat ik praat over wat ik heb meegemaakt. Ik krijg nog meer albums. Ik werk nu toch al aan mijn volgende album, dus nu kan ik over andere dingen praten.
Je album staat vol met features van Teyana Taylor tot Lil Wayne. Hoe verliep het samenwerkingsproces voor jou bij het opnemen met deze artiesten?
Het hangt ervan af waar het liedje over ging. Toen een nummer eenmaal was opgenomen, zei ik tegen mezelf: 'Hier heb ik T voor nodig, want T gaat brengen wat ik nodig heb.' Ik heb iemand nodig die bij mijn vibe past en ze deed precies wat ik wist dat ze ging doen. Met de situatie van Lil Wayne wist ik dat ik iemand nodig had die het woord kitten [voor 'Kitten'] anders kon formuleren. Ik had iemand nodig die heel slim was en er bars voor zou hebben. De beste persoon daarvoor was Lil Wayne, en hij sprak over elk type hond dat er was en [als je luistert] je weet precies waar we het over hadden, en dat is wat ik nodig had. Hij is de G.O.A.T. en ik ben zo vereerd hem op mijn plaat te hebben staan. Ik heb met niemand in de studio kunnen zitten omdat iedereen het zo druk heeft. We sturen allemaal platen naar elkaar en we krijgen ze zo naar beneden. Ik ben niet altijd van plan om iemand op mijn plaat te hebben totdat ik het nog een keer hoor.
Het is gek dat ik me herinner dat ik zei dat ik Colorism nog niet in de industrie heb gezien ... nou het is gebeurd! Deze man doet… https://t.co/pojG9EBN06 — #Nu uitgestapeld! (@#Nu uitgestapeld!) 1560702993.0
In de zomer zei je dat sommige mensen niet met je wilden werken omdat je een donkere zwarte vrouw bent. Hoe navigeer je en bestrijdt je colorisme, vooral in de industrie?
Ik heb het gevoel dat wat je ziet zal groeien. Dus als ik al het colorisme [debatten] voed, zal dat spul groeien. Ik ben niet van plan te geloven dat ik niet zo succesvol ben vanwege mijn huidskleur; Ik ben niet van plan om dat mijn energie of mijn overtuigingen te laten beïnvloeden en of hoe ik naar de dingen kijk. Dus ik zal gewoon eerlijk tegen je zijn: ik let niet op die shit. Ik blijf aandringen omdat ik weet dat ik de shit ben. Niemand gaat me vertellen dat ik niet de shit ben vanwege mijn huidskleur. Dat maakt me de shit.
Foto's met dank aan Republic Records
christina aguilera op mickey mouse club